Webmaster Geschrieben 6. Juli 2009 Teilen Geschrieben 6. Juli 2009 Alman sokaklarýna okunan ezanlar Can dostumuz Bedi´nin temelli Türkiye´ye dönmesi nedeniyle, veda yemeði vermeye karar verdik. Yemek elbette bahane. Ýþin ucunda geyik muhabbeti var… Önce yeni açýlan bir lokantaya gittik. Dýþarýdan lokantanýn resmi ve burjuva görüntüsü bizi ürktü… hiç girmeden bizim samimi mekana, yani Aydýn Ustaya, gittik. Arabayý park ettik. Lokantaya doðru gidiyoruz. Birden kulaklarýmýzda bir ses yankýlanýyor. Garip… ezan sesi. Ara sokaklarýn birinden birisi bizleri kurtuluþa (Hayya alas-salah) çaðýrýyor. Ýmamýn gür sesiyle sokak inliyor adeta. Arkadaþlarla birbirimize bakýyoruz. Almanya´nýn Bielefeld þehrinin göbeðinde ezan sesi. O gür sese doðru gidiyoruz. Biz gittikçe ses yükseliyor. Adým attýkça içimiz ferahlýyor (Hayya alal-felah). Yaklaþtýkça içimizde bir memleket havasý esiyor. Camiye giriyoruz. Mehmet Özgür hoca kendisine has üslubuyla bizleri karþýlýyor, her zaman olduðu gibi gençleri görünce gözleri doluyor… *** Almanya´da gayri-resmi rakamlara göre 3000e yakýn camii var. Bir çok kilise kapanýyor ve cami haline çeviriliyor. Yine gayri-resmi olmakla beraber 100e yakýn minareli camii var. Minarelerin bir çoðundan ezan sesleri sokaklara yankýlýyor. Bir çok þehirde yeni camiler, yeni minareler yapýlýyor. Bazý þehirlerde hiç problem çýkmýyor. Camilerin gayri-müslim komþularý dahi minare için elele veriyorlar. Din hürriyeti namýna… Bazý þehirlerde de, özellikle ýrkçýlarýn çoðunlukta olduðu bölgelerde, kýyasýya mücadele veriliyor. Siyaseten büyük kavgalar oluyor. Ýmzalar toplanýyor, pankartlar asýlýyor. Herkes kendi düþüncesini herhangi bir þekilde lanse etmeye çalýþýyor… Artýk Almanlar´da mecburen alýþtýlar bu duruma. Evet, artýk müslümanlar kalýcýlar. Hiç kimse hiç bir yere gitmiyor. Bir zamanlar “Misafir“ sýfatýyla gelen bu “Uzaylýlar“, “Yerli“ sýfatýna namzetler. Dolayýsýyla camiler de artýk sokak aralarýnda, fabrika köþelerinde olmayacak… olmamalýda. Büyük þehirlerin göbeklerinde, merkezlerinde camiler yapýlacak. Hemde cami gibi camiler. Zor þartlar altýnda tutulmuþ iki odalýk mescitler dönemi bitti. Müslümanlarýn etnik kimlikleri dahi deðiþiyor. Eskiden Almanya´da müslüman deyince akla türkler gelirdi. Türk deyince, zihne müslüman kelimesi gelirdi. Ama artýk alman müslümanlarýnda çoðalmasýyla, ister istemez bir paradigma deðiþikliði yaþanýyor. Zihinlerde birþeyler deðiþmeye baþladý. Tabiki abartmayalým… þuan ezanlar Almanya´da karanlýða karþý okunuyor. Karanlýða karþý okunan bu ezanlar, elbette bir gün aydýnlýða sebep verecektir. “Sanma bu tekerlek kalýr tümsekte! Yarýn elbet bizim, elbet bizimdir! Gün doðmuþ, gün batmýþ, ebed bizimdir" Necip Fazýl Cemil Sahinöz, Moral Haber, 06.07.2009 http://www.moralhaber.net/yazidetay.php?Yazi_id=12136&yazar=493 Link zu diesem Kommentar Auf anderen Seiten teilen Mehr Optionen zum Teilen...
Empfohlene Beiträge